Συζήτηση σπόρων/γενετικής/τραπεζών
Κατ' αρχήν καλησπέρα σε όλα τα αλάνια εδώ μέσα..Έχοντας μία αποτυχημένη(όσο αποτυχημένη μπορεί να είναι μία καλλιέργεια στην οποία μαθαίνεις δεκάδες πράγματα με τον πιο διαδραστικό τρόπο) στο ιστορικό μου και ετοιμάζοντας την επόμενη ,έχουν γεννηθεί διάφορα ερωτήματα αλλά θα ήθελα να εστιάσω κυρίως στο θέμα της επιλογής των σπόρων καθώς και της γενετικής γενικότερα. Στο θέμα λοιπόν!
Ίντικες,σάτιβες,υβρίδια..τράπεζες σπόρων,marketing,σουπερντουπεργαματοκαιπιασαρικοονομα χέιζ και πάει λέγοντας. Μετά από διάβασμα και αφού κατανόησα λίγο την κατάσταση αυτή είμαι διχασμένος για το θέμα καθαρής ποικιλίας και υβριδίων..από τη μία σιγά σιγά αλλοιώθηκαν/χάθηκαν τόσο τα γονίδια με τα χρόνια από το ατελείωτο μπαστάρδεμα στο βωμό του κέρδους(αλλά και της ευκολίας διότι δεν έχουν όλοι την ικανότητα να μεγαλώνουν 3μετρα δέντρα στην καλύτερη τέντα απ’ όλες..την ίδια τη φύση) σε σημείο να κοιτάζω για καθαρές ποικιλίες στις τράπεζες και να δυσκολεύομαι να βρώ (πχ γνωρίζω τον άσσο αλλά δεν γνωρίζω αν μπορώ να ανταπεξέλθω στις ποικιλίες του ως νέος), από την άλλη τόσα γνωστά υβρίδια που έχεις ακούσει τοοόσα για αυτά και ως χασικλής θες να τα δοκιμάσεις όλα λεμόνια/βανίλιες/μύδια/στρείδια!
Και πιστεύω όλοι οι καλλιεργητές καινούριοι/παλιοί λίγο πολύ έχουν δοκιμάσει απίστευτα υβρίδια τα οποία και εκθειάζουν..Τι πιστεύετε; Θα έπρεπε να αφήσουμε πίσω όλα αυτά τα υβρίδια και να γυρίσουμε στις καθαρές ποικιλίες διατηρώντας τα πολύτιμα γονίδια; Η μήπως λόγω μάρκετινγκ, κέρδους και ίσως έλλειψη "καλλιεργητικής παιδείας" να συνεχίσουμε το "ταξίδι" για την αναζήτηση της επόμενης υβριδικής ποικιλίας με το γαμάτο όνομα;
[FONT="]Τέλος σχετικά με τις τράπεζες σπόρων και το ατελείωτο μάρκετινγκ που παίζει πίσω από την κάθε ποικιλία τους(και καλά κάνουν, δικαίωμά τους αφού να πουλήσουν θέλουν, όπως έχω εγώ το δικαίωμα να ψαχτώ για να μην τρώω κουτόχορτο)..εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά πιστεύω αλλά και δύσκολα συνάμα ειδικά για έναν νέο καλλιεργητή ο οποίος διαβάζει και γουστάρει αλλά πέφτει θύμα εν τέλει..Αν βάλουμε και τον παράγοντα τύχη μέσα σε όλο αυτό, το πράγμα γίνεται λίγο αχανές και εδώ μόνο οι παλιοί μπορούν να βοηθήσουν καθώς 4-5 μήνες για μια μπουρούχα του ολλανδικού πάθους (π.χ) που φαίνεται γαμάτη κοστίζει χρόνο και χρήμα. Γνώμες καθώς επίσης και εμπειρίες για τα μεγάλα ναί και όχι σε αυτό το θέμα είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτες και χρήσιμες για όλους είναι η ταπεινή μου γνώμη! Αυτά για την ώρα ελπίζω να μην κούρασα, το κράτησα και σχετικά σύντομο για αυτά που 'θελα να γράψω αρχικά[FONT="].[/FONT][/FONT]
![Yappy :yappy: :yappy:](/data/assets/smilies/yappy.gif)
Κατ' αρχήν καλησπέρα σε όλα τα αλάνια εδώ μέσα..Έχοντας μία αποτυχημένη(όσο αποτυχημένη μπορεί να είναι μία καλλιέργεια στην οποία μαθαίνεις δεκάδες πράγματα με τον πιο διαδραστικό τρόπο) στο ιστορικό μου και ετοιμάζοντας την επόμενη ,έχουν γεννηθεί διάφορα ερωτήματα αλλά θα ήθελα να εστιάσω κυρίως στο θέμα της επιλογής των σπόρων καθώς και της γενετικής γενικότερα. Στο θέμα λοιπόν!
Ίντικες,σάτιβες,υβρίδια..τράπεζες σπόρων,marketing,σουπερντουπεργαματοκαιπιασαρικοονομα χέιζ και πάει λέγοντας. Μετά από διάβασμα και αφού κατανόησα λίγο την κατάσταση αυτή είμαι διχασμένος για το θέμα καθαρής ποικιλίας και υβριδίων..από τη μία σιγά σιγά αλλοιώθηκαν/χάθηκαν τόσο τα γονίδια με τα χρόνια από το ατελείωτο μπαστάρδεμα στο βωμό του κέρδους(αλλά και της ευκολίας διότι δεν έχουν όλοι την ικανότητα να μεγαλώνουν 3μετρα δέντρα στην καλύτερη τέντα απ’ όλες..την ίδια τη φύση) σε σημείο να κοιτάζω για καθαρές ποικιλίες στις τράπεζες και να δυσκολεύομαι να βρώ (πχ γνωρίζω τον άσσο αλλά δεν γνωρίζω αν μπορώ να ανταπεξέλθω στις ποικιλίες του ως νέος), από την άλλη τόσα γνωστά υβρίδια που έχεις ακούσει τοοόσα για αυτά και ως χασικλής θες να τα δοκιμάσεις όλα λεμόνια/βανίλιες/μύδια/στρείδια!
Και πιστεύω όλοι οι καλλιεργητές καινούριοι/παλιοί λίγο πολύ έχουν δοκιμάσει απίστευτα υβρίδια τα οποία και εκθειάζουν..Τι πιστεύετε; Θα έπρεπε να αφήσουμε πίσω όλα αυτά τα υβρίδια και να γυρίσουμε στις καθαρές ποικιλίες διατηρώντας τα πολύτιμα γονίδια; Η μήπως λόγω μάρκετινγκ, κέρδους και ίσως έλλειψη "καλλιεργητικής παιδείας" να συνεχίσουμε το "ταξίδι" για την αναζήτηση της επόμενης υβριδικής ποικιλίας με το γαμάτο όνομα;
[FONT="]Τέλος σχετικά με τις τράπεζες σπόρων και το ατελείωτο μάρκετινγκ που παίζει πίσω από την κάθε ποικιλία τους(και καλά κάνουν, δικαίωμά τους αφού να πουλήσουν θέλουν, όπως έχω εγώ το δικαίωμα να ψαχτώ για να μην τρώω κουτόχορτο)..εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά πιστεύω αλλά και δύσκολα συνάμα ειδικά για έναν νέο καλλιεργητή ο οποίος διαβάζει και γουστάρει αλλά πέφτει θύμα εν τέλει..Αν βάλουμε και τον παράγοντα τύχη μέσα σε όλο αυτό, το πράγμα γίνεται λίγο αχανές και εδώ μόνο οι παλιοί μπορούν να βοηθήσουν καθώς 4-5 μήνες για μια μπουρούχα του ολλανδικού πάθους (π.χ) που φαίνεται γαμάτη κοστίζει χρόνο και χρήμα. Γνώμες καθώς επίσης και εμπειρίες για τα μεγάλα ναί και όχι σε αυτό το θέμα είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτες και χρήσιμες για όλους είναι η ταπεινή μου γνώμη! Αυτά για την ώρα ελπίζω να μην κούρασα, το κράτησα και σχετικά σύντομο για αυτά που 'θελα να γράψω αρχικά[FONT="].[/FONT][/FONT]
![Yappy :yappy: :yappy:](/data/assets/smilies/yappy.gif)